مطهره

هان ای نفس! به چه می اندیشی که این چنین به خود غره شده ای! مگر نمی دانی که این سرا ، سرایست فانی ؛ پس از چه روی این همه روز، افزون ؛در پی جمع کردن تکبر و تفاخر هستی.

آیا نمی دانی که باری تعالی در کلام الله آیه 64 سوره عنکبوت بیان کرده : (و ما هذه الحیاة الدنیا الّا لهو و لعب و انّ الدّار الآخرت لهی المیزان لو کانوا یعلمون)

پس چرا سر بر خاک مذلت نمی گذاری و این چنین سرکشی می کنی ! مپندار که تو سوای دیگران هستی. بلکه تو هیچ نیستی جز ؛ عبدی ذلیل و حقیر که به او عنایت شده این چنین، با آبرو در میان خلق زندگی کند، ور نه همه اندر یک کوچه خم ایم . به خود آیی و در بالاترین جایگاه انسانی 《سجدگاه محبوب》سر بر بر برترین تربت هستی نه و از محبوب طلب مغفرت و غفران کن بلکه شاید مورد عنایت حق قرار گیری و از این سرکشی به دور شوی…?